مسیر موفقیت نوری قزلجه
به گزارش خبرنگار اقتصاد معاصر؛ حوزه کشاورزی یکی از بخشهای پیشرو در زمینه تولید بوده که نقش موثر و مستقیمی بر معیشت و سفره مردم دارد. به همین سبب، کوچکترین بیتوجهی به این حوزه نه تنها میتواند چوبی لای چرخ اقتصاد کشور باشد، بلکه رفته رفته امنیت غذایی و به دنبال آن امنیت سرزمینی را دستخوش تغییر میکند.
با این حال اما طی سالهای گذشته، این بخش اقتصادی توسط سیاسیون، مغفول مانده و کمتر کاندیدای ریاست جمهوری در این باره برنامه داشته است. اکنون نیز انتظاری که از دولت چهاردهم میرود، شناخت کافی نسبت به مسائل این حوزه و اقدام برای رفع آنها است.
معظل نبود تصمیمگیر واحد
یکی از مسائلی که طی سالهای اخیر، کشاورزی ایران و تولید محصولات این حوزه را با مشکل جدی مواجه کرده، وجود چندین سازوکار و نهاد تصمیمگیر است. در واقع گستردگی بخش کشاورزی موجب اظهار نظر و تصمیمگیری وزارتخانهها و نهادهای مختلف برای این حوزه شده است.
برای نمونه در فصل تابستان، وزارت نیرو برای تامین برق پایدار علیالخصوص برای مشترکان خانگی، اقدام به قطع برق واحدهای دیگری نظیر صنعت و کشاورزی میکند. به همین سبب با قطع بدون برنامهریزی برق، امکان استفاده کشاورزان از فناوریهای پیشرفته این حوزه همچون فناوریهای مربوط به آبیاری محصول از بین میرود و خسارتهای زیادی به محصولات وارد میشود.
یکی دیگر از معضلات این بخش، مسئله تعدد متولیان است. شاهد مثال این موضوع اینکه وزارت جهاد کشاورزی به عنوان اصلیترین متولی بخش کشاورزی باید مسائل مختلف مربوط به این حوزه را مدیریت کند. با این حال اما دولت در بزنگاههای مختلفی این اختیارات را از متولی اصلی گرفته و با واگذاری به بخشهای دیگر، مشکلات جدیدی را پدید میآورد. به عنوان مثال تامین مالی خریدهای تضمینی و پرداخت هزینه خرید توسط سازمان برنامه و بودجه یک نمونه این واگذاریها بوده که ماحصل آن عدم پرداخت به موقع دستمزد گندمکاران است.
وزارت جهاد کشاورزی باید قدرتمند باشد
یکی از مسائلی که در دولت شهید رئیسی و دولت روحانی بیش از قبل در حوزه کشاورزی جلوه کرد، ضعف وزرای جهاد کشاورزی بود. کسی که به عنوان وزیر جهاد کشاورزی انتخاب میشود، باید توان ایستادگی و دفاع از حق و حقوق کشاورزان، دامداران و فعالان را داشته باشد. متاسفانه در سالهای اخیر، این مهم محقق نشده است.
تولید باید متناسب با تقاضا باشد
یکی از مسائلی که وزارت جهاد کشاورزی باید اهتمام ویژهای نسبت به آن داشته باشد، بحث افزایش تولید و تامین نیاز جامعه است. هر چند که دولت سیزدهم در راستای افزایش تولید و تامین این اقلام عملکرد قابل دفاعی داشت و توانست ذخایر کالاهای اساسی را به ۵ ماه افزایش دهد و از ایجاد صفهای طولانی مرغ، برنج و روغن جلوگیری کند اما توقف این روند یا کند شدن آن میتواند مجددا تاثیرات منفی بر معیشت مردم داشته باشد.
توجه به حفظ منابع
بحث حفظ منابع پایه و تولید پایدار از دیگر مسائل مهم بخش کشاورزی تلقی میشود. در واقع جهاد کشاورزی باید حفظ منابع پایه مانند آب، خاک، مراتع، جنگلها و حتی ذخایر ژنتیکی را در دستور کار خود داشته باشد.
صندوق بیمه کشاورزی کارآیی دارد؟
قانون صندوق بیمه کشاورزی از دیگر مسائل مهم این بخش است. دلیل اصلی وجود این صندوق، جبران خسارتهای وارد شده به محصولات کشاورزی در زمان بروز حوادث طبیعی است. با این حال اما محدودیت منابع مالی عاملی بوده که بخش قابل توجهی از خسارتها به کشاورزان پرداخت نشود.
وعده مشترک بین وزرای کشاورزی
اصلاح زنجیره تولید از مزرعه تا سفره مردم یکی از وعدههایی بوده که طی چند سال اخیر از سوی وزرای کشاورزی بیان شده است اما هیچگاه عملی نشد. به همین سبب، هنوز در بخش توزیع محصولات کشاورزی تغییری حاصل نشده و کماکان دلالان به سفره مردم دستدرازی میکنند.
کشت فراسرزمینی و جلوگیری از تغییر کاربریها باید جدی گرفته شود
کارشناسان حوزه کشاورزی معتقدند که دولت باید بسیاری از محصولات «آببر» این بخش را به سمت «کشت فراسرزمینی» هدایت کند. از اینرو نه تنها بهرهوری محصولات بالا خواهد رفت، بلکه در مصرف آب نیز صرفهجویی خواهد شد. همچنین تغییر الگوی کشت از دیگر اقداماتی است که میتواند به حفظ منابع آبی کشور کمک شایانی کند.
تغییر اقلیم و خشکسالی نیز از دیگر مشکلات کشاورزی کشور محسوب میشود. سیاستگذاری و برنامهریزیهای نادرست از عمده مسائل جدی این حوزه است که متاسفانه این روزها، خود را در بحث ساخت مسکن نشان داده و موجب تبدیل زمینهای مرغوب کشاورزی به واحدهای مسکونی شده است.
گفتنی است که در دهههای گذشته همواره بخش کشاورزی رشد خوبی داشته اما در سه سال اخیر به دلیل چالشهایی که گریبانگیر این بخش شده، رشد منفی ۴ درصد در سال ۱۴۰۱ و نیمه نخست سال ۱۴۰۲ رخ داد. از همینرو انتظار میرود که دولت جدید و وزیر دولت چهاردهم اقدامات لازم، جهت حل مسائل کشاورزی کشور را انجام دهد.